23 Şubat 2011 Çarşamba

When You’re Strange&The Doors

"Bazılarına göre Jim bir şairdi, ruhu cennetle cehennem arasında sıkışmış, bazılarına göre yere çakılıp yanan bir rock yıldızı..."


Neydi onları bu kadar ilgi çekici yapan. Yalnızca bir kaç yıl içinde şöhretli, zengin ve sansasyonel olmuşlardı.  Dozunu kaçırdıkları uyuşturucu ve alkolün etkisiyle yaptıkları şeyler mi onları bu kadar konuşulur yapmıştı.  Bence The Doors'u sadece bunlarla tarif etmek büyük haksızlık olur.


Her ne kadar The Doors dört müzisyenden oluşan bir grup olsa da grubun vokal ve söz yazarı Jim Morrison, genç yaşta yakaladığı şöhret ve 27 yaşındaki erken ölümüyle ismen grubun önüne geçti. Zamanla The Doors denilince akla gelen tek isim oldu. Morrison, The Doors'un hemen hemen tüm şarkı sözlerini yazmış olmasına rağmen tüm albümlerde hep The Doors imzasıyla yayınlanmasını   istemiştir.


60'ların sonu ve 70'lerin başında müzik yapan grup, öylesine bir anda ortaya çıkmış ve yükselmişti ki, yaptığı albümlerle müziğin de ötesine geçti. Morrison'ın tüm konserlerinde sahnede kendisini yere atıp transa geçmesi, delirmesi ve arkadaşlarının deyimiyle içindeki Jimbo'nun ortaya çıkması, grupla seyirci arasında adeta tarikat-mürit ilişkisine dönüşmüştü.  

Zamanla The Doors, müzikal olarak jazz altyapısı,  rock-blues soundu, derin şarkı sözleriyle kitlesel hale geldi. Grup çok da uzun olmayan müzik yaşantısına pek çok albüm ve şarkı sığdırarak yalnızca kendi dönemini etkilemekle kalmamış, günümüzde hala satan milyonlarca albümleriyle birlikte müzik dünyasındaki yerini sağlamlaştırdı.  Kısaca The Doors ve Morrison yaptıkları tüm şarkılarıyla her seferinde bizi kapının ardına götürmeyi başardı.

When You’re Strange, mükemmel bir The Doors şarkısı  olarak 2009 yapımı Tom Dicillo'nun yönettiği  The Doors belgeselinin de ismi oldu. Grubun ve Jim Morrison'ın daha önce yayınlanmayan pek çok görüntüsünün bulunduğu belgeselle, her ne kadar filmin biraz daha iyi olabileceğini düşünsem ve metni ben yazsaydım daha etkileyici olabilirdi desem de, bir rock/müzik severseniz  geçmişe uzanmak için güzel.

Film, The Doors'un The Crystal Ship şarkısıyla son bulurken bir kez daha Morrison'ın şair ruhunu içimizde bir yerlerde hissediyor ve kısa yaşamında bıraktıkları için seviniyoruz...


"...eğer tutuşmadıysan asla yanıp tükenemezsin..."

Sınırda kalmayın!
 

Hiç yorum yok: